18 Ekim 2010 Pazartesi

Aşk ve Mevlana

"Sevgiden acılar tatlılaşır.

Bakırlar altınlaşır sevgiden.
Sevgiden tortular saflaşır.
Dertler derman olur sevgiden.


Ölü, sevgiden dirilir.
Şah, sevgiden köle edilir.
Allah’a karşı bu sevgi ilimdendir.
Saçma sapan biri, böyle bir tahta nasıl kurulur?


Eksik bir ilim nasıl doğurur bu aşkı?
Eksik bir ilimden eksik bir aşk doğar maddeye karşı."

Birbirimize karşı daha çok kenetlenmemiz gereken zamanlarda, çok özenilenler, olayı aşmış, tasını tarağını toplamış, o da, bu-da, şu da peşinde dinginliği, sevmeyi, saflığı ararken, yanındakine, ruhu asıl zengine, kanına, canına küfretmek niye? Ayrımın, bozgunculuğun, kafa ütülemenin mantığı ne? Kimse açıklamaya çalışmasın, anlayamam bunu ben:(

Hiç yorum yok: